Tarek Atoui: «Elefsina is a very powerful metaphor for the future of Europe"
By Despina Zefkili - 09/10/2015
http://www.athinorama.gr/events/article/tarek_atoui_i_eleusina_einai_mia_polu_isxuri_metafora_gia_to_mellon_tis_europis-2509263.html

The last performance at the old Olive by Tarek Atoui along with & Chris Watson & KK Null was on Sunday 11/10/2015 at 6 pm

We met the famous artist who has been distinguished internationally for sound works, and we talked about his experience in Eleusis. We wanted to find out his response to what he experienced while preparing his performance at Olive within the Aeschylus festival held in Eleusina every year and which shall last this year until 30/10/2015.

Read what he told us about his experience.

How did you choose the sounds recorded in Elefsina?

There I chose the sounds, but I also gave a carte blanche to Chris Watson who is an expert in field recording. I then wrote the sounds that seem interesting. I was driven by the port, the archaeological site and the abandoned factories of Elefsina. Of course, we had to choose from tons of sounds.

Elefsina is for me a very strong metaphor of social and geopolitical dynamics of the post-industrial Europe which returns to the archaeological and historical past, in order to stand upright.

In being occupied with sound, is there not at risk to develop an exotic glance while recording, i.e. There are afterall predictable sounds which do not add up much as to what we know about the area?

To record under the surface, in the water, on the soil, amidst the well of Demeter, you begin to look at Eleusis from another angle, not from the top of the hill but from below. It was a decision to have this effect. I was interested in tracing a highly dynamic landscape, as developed by the water.

Sounds speak for themselves. I have that always in my mind when recording. I was struck by how little activity there is underneath the surface of the water in such an industrial site. We can hear the shrimps despite of the ships!

Elefsina and the Old Olive is an emblematic place for the present and sounds may be perceived as part of an abstract atmosphericotitas.

I was interested to keep the sounds of space, their importance to work with it. The project at Eleusis will be the first episode of a series of projects that will be created in the next 3-5 years focusing on different ports around the world, a kind of library. From Hong Conca and Singapore as the Gulf and Latin America.

At Eleusis one comes across more industries which are dying or fading despite heavy industry being still present an going into action every day. This is why Elefsina is for me a very strong metaphor of the social and geopolitical dynamics of post-industrial Europe. By returning to the archaeological and historical past, it is a chance to stand upright again.

Cultural heritage is today the most important value. The issue is how to make the transition from the past to the future! How to imagine Europe and its cities in today's transition?

The recording material is an autonomous discovery which does not end with this concept. I do not even know how I shall use it in future. The important thing is what will follow from now on. For sure it will transform the existing hardware. Elefsina not enough but it is a crucial starting point.
 
What new knowledge can be obtained from the material?

Maybe we should ask that again in an interview three years from now, in orer to see what has happened with this material during those three years. It is not like taking samples of the past, but as a potential material it may allow us to talk about the future.

I am interested in how the sound of a place after many years can take us back to the place how it was in the past or how it was converted into a new place. It is matter which may occur when transferring Eleusis to another area, still outside of Athens, but not as individual sounds but as being a part of nature in space.

In my earlier works, the performance marked the end of the project, whereas now I focus more on the transformation of things. Whether an audio track can be regenerated without my presence and participation that remains to be seen.

Something similar happened with the Dahlem Sessions I made in Berlin Biennale. The old musical instruments of the ethnography museum gave me material to produce new knowledge. It can be done with the purpose to obtain new music and new instruments. It is a process that is in progress.

It remains an open question for me how you can keep the memory of different spaces and experiences. Our audio memory is not very skilled, when compared with smell or vision.

The project at Eleusis will be the first episode of a series of projects that will be created in the next 3-5 years focusing on different ports around the world. The outcome should be a kind of sound library.

Why did you choose to escort the sounds with photos?

Analog photos of Alexandre Guirkinger follow the recording process. They have two levels. To record the gesture of the recording and the actual recording, which is why we see through the lens how we follow the orientation of the microphone. However, it is also a method to focus on what can taken away as visual impression according to the source of the sound.

I take the photos to make you understand who you are, in order to illustrate the logic of sound. It is a 'no' to aesthetiacisation of sounds or to what is captured by the imagination.

I want the work to be transparent. The viewer can follow the path of the recording. I do it so as that the viewer does not become distracted by the sound. Rather I try to make everything become more accessible. That's why we created the accompanying diagram and booklet.

What role is played by the three performances at the exhibition?

Each of the three performances has a different purpose. The first had to do with the interaction of sound with the public, the second called talented Greek musicians was a wish that they create their own interpretations of sounds, some with acoustic instruments. In the third following the 11/10 (6 pm) by Chris Watson, the purpose is to have very clean sounds. Here KK Null leads the way by creating Japanese sound music, so that we can go with the sounds to completely different places.
 
What is I / E?

The container is many things at once: musical instrument, work tool, studio, recording space, presentation space. And of course it is easy to set up and is very functional. In short, a synthesis tool and cooperation.

How did you come first to include music in your work?

By chance when I was worked as a dj in my 18. My initial interest was mainly from the performative side of music, the live part, rather than the composition in the studio. I am mainly interested in the human factor and not in static electronic music.

How much are you interested in the performance?

The performance gives you the opportunity to understand the space and to touch the public. It is so simple. Surely it has to do with the experience of the Middle East and how the I worked later, after my studies in France.

What else do you do at this time?

These days I deal intensively with a very ambitious project launched by Sharjah. It has to do with deaf children. I work with them for some time now, in order to understand how they perceive the sound or a concert. It is a very important collaboration that made me learn and unlearn many things. The project will develop further at the Bergen Triennale in 2016, where I am one of the artistic directors. We work a lot with people from different backgrounds, architects, musicians, healers, schools for children with hearing problems, universities, altogether with about 30 different institutions. The project will take about two years.

EVENTS
 
Next performance
11/10 - 6 pm Tarek Atoui & Chris Watson & KK Null

Workshop with Chris Watson
13-14 October 2015. Workshop: 10: 00-17: 00. Listening session: 19: 00-21: 00 | Besides Housing & Mikri Scene
The OCC organizes a weekend with the famous composer, field recordist and sound artist Chris Watson. On the occasion of his participation in the action I / E Eleusis, Chris Ouotson will hold a workshop on October 13, 2015, in which participants will learn about aspects of the field recording, the necessary equipment and relevant technical knowledge.

More specifically, they will experiment with hydrophones, underwater microphones and spatial audio techniques. Importantly, the workshop will close with a listening session, on October 14, 2015, so that the participants learn how to evaluate their work and their potential applications. The Ouotson will talk about his work and the way in which composes using sounds of the environment, while also presenting excerpts of works.

13 October 2015 | Laboratory | 10: 00-17: 00 | Participation fee: 5 € | The workshop can participate up to 15 people already deal -erasitechnika or epangelmatika- the field recording (field recording). They must have the same basic equipment (portable) recording.

To register for the workshop, please send a request to info@sgt.gr marked "Laboratory Chris Watson» until October 4, 2015, indicating your name and a few details about his experience and your interest in relation to the field recording. You will be informed in writing of the opportunity to participate until October 7.

14 October 2015 | Listening session | 19: 00-21: 00 | The meeting is free and open to the public. Maximum participation of 30 people. Entrance to the listening session will be made with input forms and will be a priority.
INFO
 
Old Olive, Elefsina Beach until October 30, Entrance € 3. curated by locus athens / Maria-Thalia Carras & Olga Hatzidakis. The I / E is output Galleries Chantal Crousel. Design: Studio Christos Lalios.

Opening hours: Until 11.10: Monday - Friday 19: 00-23: 00. Saturday & Sunday 10-13: 00 & 19: 00-23: 00.

12.10-30.10: Monday - Friday 18: 00-21: 00. Saturday & Sunday 10-13: 00 & 18: 00-21: 00.

During these days, all concerts and exhibition will close at 21:00.

Tarek Atoui: «η Ελευσίνα είναι μια πολύ ισχυρή μεταφορά για το μέλλον της Ευρώπης»

Από Δέσποινα Ζευκιλή - 09/10/2015

http://www.athinorama.gr/events/article/tarek_atoui_i_eleusina_einai_mia_polu_isxuri_metafora_gia_to_mellon_tis_europis-2509263.html

Την τελευταία του περφόρμανς στο παλιό Ελαιουργείο πραγματοποιεί ο Tarek Atoui μαζί με τους & Chris Watson & KK Null την Κυριακή 11/10, στις 6 μ.μ. Διαβάστε τι μας είπε για την εμπειρία του.

Συναντήσαμε τον γνωστό εικαστικό που έχει διακριθεί διεθνώς για τα ηχητικά του έργα, και μας μίλησε για την εμπειρία του από την Ελευσίνα, με αφορμή την έκθεσή του και τις σχετικές performances στο Ελαιουργείο στο πλαίσιο των Αισχυλίων ως τις 30/10.

Πώς επέλεξες τους ήχους που ηχογραφήθηκαν στην Ελευσίνα;
Δεν διάλεξα εγώ τους ήχους, έδωσα εν λευκώ άδεια στον Chris Watson που είναι ειδικός στις ηχογραφήσεις πεδίου να γράψει τους ήχους που θα του φανούν ενδιαφέροντες με άξονα το λιμάνι, τον αρχαιολογικό χώρο και τα εγκαταλελειμμένα εργοστάσια της Ελευσίνας. Φυσικά στη συνέχεια έπρεπε να επιλέξουμε από τόνους ήχων.

«Η Ελευσίνα είναι για μένα μια πολύ ισχυρή μεταφορά των κοινωνικών και γεωπολιτικών δυναμικών της μετα-βιομηχανικής Ευρώπης που επιστρέφει στο αρχαιολογικό και ιστορικό της παρελθόν για να σταθεί όρθια.»

Σε απασχόλησε ο κίνδυνος μιας εξωτικής ματιάς, της ηχογράφησης δηλαδή προβλέψιμων ήχων που δεν προσθέτουν πολλά στα όσα γνωρίζουμε για την περιοχή;
Το να ηχογραφήσουμε κάτω από την επιφάνεια, του νερού, του εδάφους, μες στο πηγάδι της Δήμητρας, να δούμε την Ελευσίνα από μια άλλη πλευρά, όχι από την κορυφή του λόφου ήταν μια απόφαση προς αυτήν την κατεύθυνση. Με ενδιέφερε ιδιαίτερα η δυναμική του τοπίου, όπως αναπτύσσεται δίπλα στο νερό.

Οι ήχοι μιλούσαν από μόνοι τους. Δεν ήταν πάντα αυτό που είχα στο μυαλό μου πριν την ηχογράφηση. Μου έκανε εντύπωση το πόσο λίγη δραστηριότητα υπήρχε κάτω από την επιφάνεια του νερού σε έναν τέτοιο βιομηχανικό χώρο. Πιο πολλές γαρίδες άκουγες παρά πλοία!

Η Ελευσίνα και το Παλιό Ελαιουργείο είναι ένας εμβληματικός τόπος που σε υποβάλει και οι ήχοι μπορεί να εκληφθούν ως μέρος μιας αφηρημένης ατμοσφαιρικότητας.
Με ενδιέφερε να διατηρήσω τους ήχους του χώρου, τη σημασία τους, να δουλέψω με αυτήν. Το έργο στην Ελευσίνα θα είναι το πρώτο επεισόδιο μιας σειράς έργων που θα δημιουργηθούν στα επόμενα 3-5 χρόνια με επίκεντρο διαφορετικά λιμάνια ανά τον κόσμο, ένα είδος βιβλιοθήκης. Από το Χονκ Κονκ και η Σιγκαπούρη ως τον Κόλπο και τη Λατινική Αμερική.

Στην Ελευσίνα συναντάς περισσότερες βιομηχανίες που πεθάνουν ή ξεθωριάζουν παρά βαριά βιομηχανία σε δράση. Γι αυτό και η Ελευσίνα είναι για μένα μια πολύ ισχυρή μεταφορά των κοινωνικών και γεωπολιτικών δυναμικών της μετα-βιομηχανικής Ευρώπης που επιστρέφει στο αρχαιολογικό και ιστορικό της παρελθόν για να σταθεί όρθια.

Η πολιτιστική κληρονομιά είναι σήμερα η πιο σημαντική αξία. Το θέμα είναι πως θα κάνεις τη στροφή. Πώς θα ξαναφανταστείς την Ευρώπη και τη θέση της στη σημερινή μεταστροφή.

Το υλικό της ηχογράφησης είναι ένα αυτόνομο κεφάλαιο που δεν τελειώνει με την έκθεση αυτή. Δεν ξέρω ακόμη με ποιον τρόπο θα το χρησιμοποιήσω στο μέλλον. Το σημαντικό είναι τι θα ακολουθήσει από δω και πέρα, πως θα μετασχηματιστεί το υπάρχον υλικό. Δεν φτάνει η Ελευσίνα. Είναι το σημείο αφετηρίας.

Τι νέα γνώση μπορεί να προκύψει από το υλικό αυτό;
Ίσως πρέπει να ξανακάνουμε μια συνέντευξη σε τρία χρόνια να δούμε τι θα έχει συμβεί σε 3 χρόνια με το υλικό αυτό. Όχι σαν δείγμα του παρελθόντος, αλλά σαν δυναμικό υλικό για να μιλήσουμε για το μέλλον.

Με ενδιαφέρει το πώς μπορεί ο ήχος ενός τόπου μετά από χρόνια να μας μεταφέρει πίσω σε αυτόν τον τόπο ή να μετατραπεί σε έναν νέο τόπο. Έχει σημασία τι μπορεί να προκύψει μεταφέροντας την Ελευσίνα σε έναν άλλο χώρο, εκτός της Αθήνας, όχι τόσο μεμονωμένους ήχους αλλά τον χαρακτήρα του χώρου.

Σε παλιότερα έργα μου η performance σηματοδοτούσε το τέλος του έργου, ενώ τώρα εστιάζω περισσότερο στον μετασχηματισμό των πραγμάτων. Το αν ένα ηχητικό κομμάτι μπορεί να αναγεννηθεί χωρίς τη δική μου παρουσία και συμμετοχή.

Κάτι αντίστοιχο έγινε και με το Dahlem Sessions που έκανα στην Μπιενάλε του Βερολίνου. Τα παλιά μουσικά όργανα του μουσείου εθνογραφίας έγιναν υλικό για να παραχθεί νέα γνώση, να προκύψουν νέες μουσικές και νέα όργανα. Μια διαδικασία που είναι in progress.

Παραμένει ανοιχτό ερώτημα για μένα το πως μπορείς να διατηρήσεις τη μνήμη των διαφορετικών χώρων και εμπειριών. Η ακουστική μνήμη μας δεν είναι πολύ εξασκημένη, όπως η όσφρηση ή η όραση.

«Το έργο στην Ελευσίνα θα είναι το πρώτο επεισόδιο μιας σειράς έργων που θα δημιουργηθούν στα επόμενα 3-5 χρόνια με επίκεντρο διαφορετικά λιμάνια ανά τον κόσμο, ένα είδος βιβλιοθήκης.»

Γιατί επέλεξες να συνοδεύσεις τους ήχους με φωτογραφίες;
Οι αναλογικές φωτογραφίες του Alexandre Guirkinger ακολουθούν τη διαδικασία της ηχογράφησης. Έχουν δυο επίπεδα. Να καταγράψουν την χειρονομία της ηχογράφησης αλλά και την ίδια την ηχογράφηση, γι αυτό και βλέπουμε τον φακό να ακολουθεί τον προσανατολισμό του μικροφώνου, αλλά και να εστιάζει ή να απομακρύνεται από την πηγή του ήχου ανάλογα.

Έβαλα τις φωτογραφίες για να σε κάνουν να καταλάβεις που βρίσκεσαι, τη λογική του ήχου. Όχι για να αισθητικοποιήσω τους ήχους ή να εξάψω τη φαντασία.

Ήθελα το έργο να είναι διάφανο, ο θεατής να ακολουθεί τη διαδρομή της ηχογράφησης, να μην γίνει αφηρημένος ο ήχος. Προσπάθησα να τον κάνω πιο προσβάσιμο. Γι αυτό και φτιάξαμε το συνοδευτικό διάγραμμα και βιβλιαράκι.

Τι ρόλο παίζουν οι τρεις performances στο πλαίσιο της έκθεσης;
Κάθε μια από τις τρεις performances έχει ένα διαφορετικό σκοπό. Η πρώτη είχε να κάνει με τη διάδραση των ήχων με το κοινό, η δεύτερη καλούσε ταλαντούχους Έλληνες μουσικούς να δημιουργήσουν δικές τους ερμηνείες των ήχων, ορισμένοι με ακουστικά μουσικά όργανα. Στην τρίτη που έπεται στις 11/10 (6 μ.μ. ) ο Chris Watson, με τον πολύ καθαρό του ήχο και ο KK Null, από τους κορυφαίους της Γιαπωνέζικης noise music θα πάνε τους ήχους σε εντελώς διαφορετικά μέρη.

Τι είναι το I/E;
Το κοντέινερ είναι πολλά πράγματα ταυτόχρονα. Μουσικό όργανο, εργαλείο δουλειάς, studio, χώρος ηχογράφησης, χώρος παρουσίασης. Και βέβαια είναι εύκολο να στηθεί και είναι πολύ λειτουργικό. Με λίγα λόγια, ένα εργαλείο σύνθεσης και συνεργασίας.

Πώς πρωτοασχολήθηκες με τη μουσική στο έργο σου;
Κατά τύχη, έχοντας δουλέψει ως dj στα 18 μου. Το αρχικό μου ενδιαφέρον προερχόταν κυρίως από την performative πλευρά της μουσικής, την live πλευρά της, και όχι από την σύνθεση σε στούντιο. Κυρίως με ενδιέφερε ο ανθρώπινος παράγοντας και όχι η στατική ηλεκτρονική μουσική.

Με ποιόν τρόπο σε ενδιαφέρει η performance;
Η performance σου δίνει την ευκαιρία να καταλάβεις τον χώρο, να αγγίξεις το κοινό. Είναι τόσο απλό. Σίγουρα έχει να κάνει με την εμπειρία της Μέσης Ανατολής και το πως την επεξεργάστηκα αργότερα, μετά τις σπουδές μου στη Γαλλία.

«Μου έκανε εντύπωση το πόσο λίγη δραστηριότητα υπήρχε κάτω από την επιφάνεια του νερού σε έναν τέτοιο βιομηχανικό χώρο. Πιο πολλές γαρίδες άκουγες παρά πλοία!»

Με τι άλλο ασχολείσαι αυτόν τον καιρό;
Αυτόν τον καιρό ασχολούμαι εντατικά με ένα πολύ φιλόδοξο project που ξεκίνησε από τη Sharjah κι έχει να κάνει με τα κουφά παιδία. Δουλεύω μαζί τους εδώ και καιρό με σκοπό να καταλάβω με ποιον τρόπο αντιλαμβάνονται τον ήχο ή μια συναυλία. Είναι μια πολύ σημαντική συνεργασία που με έκανε να μάθω και να ξεμάθω πολλά πράγματα. Το project θα εξελιχθεί στην Bergen Triennale 2016, της οποίας είμαι ένας από τους καλλιτεχνικούς διευθυντές. Δουλεύουμε πάνω σ’ αυτό πολλοί άνθρωποι από διαφορετικούς τομείς, αρχιτέκτονες, μουσικοί, θεραπευτές, σχολεία για παιδία με προβλήματα ακοής, πανεπιστήμια, περίπου 30 διαφορετικοί φορείς. Τα έργο αυτό θα μας πάρει δυο περίπου χρόνια.

ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ

Επόμενη περφόρμανς
11/10 – 6 μ.μ. Tarek Atoui & Chris Watson & KK Null

Εργαστήριο με τον Chris Watson
13-14 Oκτωβρίου 2015. Εργαστήριο: 10:00-17:00. Listening session: 19:00-21:00 | Εκτός Στέγης & Mικρή Σκηνή
Η Στέγη διοργανώνει ένα διήμερο με τον διάσημο συνθέτη, field recordist και sound artist Chris Watson. Με την ευκαιρία της συμμετοχής του στη δράση I/E Eleusis, o Κρις Ουώτσον θα πραγματοποιήσει ένα εργαστήριο στις 13 Οκτωβρίου 2015, στο οποίο οι συμμετέχοντες θα γνωρίσουν πτυχές της ηχογράφησης πεδίου, του απαραίτητου εξοπλισμού και της συναφούς τεχνικής.

Πιο συγκεκριμένα, θα πειραματιστούν με υδρόφωνα, υποβρύχια μικρόφωνα και τεχνικές χωρικού ήχου. Σημαντικό είναι ότι το εργαστήριο θα κλείσει με ένα listening session, στις 14 Οκτωβρίου 2015, προκειμένου οι συμμετέχοντες να μάθουν πώς να αξιολογούν τη δουλειά τους και τις δυνητικές εφαρμογές. Ο Ουώτσον θα μιλήσει για τη δουλειά του και για τον τρόπο με τον οποίο συνθέτει, χρησιμοποιώντας ήχους του περιβάλλοντος, ενώ συγχρόνως θα παρουσιάσει αποσπάσματα έργων του.

13 Οκτωβρίου 2015 | Εργαστήριο | 10:00-17:00 | Κόστος συμμετοχής: 5 € | Στο εργαστήριο μπορούν να συμμετάσχουν μέχρι 15 άτομα που έχουν ήδη ασχοληθεί –ερασιτεχνικά ή επαγγελματικά– με την ηχογράφηση πεδίου (field recording ). Πρέπει να διαθέτουν οι ίδιοι το βασικό εξοπλισμό (φορητό ) ηχογράφησης.

Για να εγγραφείτε στο εργαστήριο, στείλτε αίτηση στο info@sgt.gr με την ένδειξη «Εργαστήριο Chris Watson» μέχρι τις 4 Οκτωβρίου 2015, αναφέροντας το όνομά σας και λίγα στοιχεία για την εμπειρία και το ενδιαφέρον σας σε σχέση με το field recording. Θα ενημερωθείτε γραπτώς για τη δυνατότητα συμμετοχής μέχρι τις 7 Οκτωβρίου.

14 Οκτωβρίου 2015 | Listening session | 19:00-21:00 | Η συνάντηση είναι δωρεάν και ανοιχτή για το ευρύ κοινό. Μέγιστη συμμετοχή 30 άτομα. Η είσοδος στο listening session θα γίνει με δελτία εισόδου και θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας.

INFO

Παλαιό Ελαιουργείο, Παραλία Ελευσίνας, μέχρι 30 Οκτώβρη, Είσοδος €3. επιμέλεια locus athens/ Μαρία-Θάλεια Καρρά & Όλγα Χατζηδάκη. Το I/E είναι παραγωγή της Γκαλερί Chantal Crousel. Σχεδιασμός: Studio Christos Lalios.

Ώρες λειτουργίας: Μέχρι 11.10: Δευτέρα - Παρασκευή 19:00-23:00. Σάββατο & Κυριακή 10-13:00 & 19:00-23:00.

12.10-30.10: Δευτέρα - Παρασκευή 18:00-21:00. Σάββατο & Κυριακή 10-13:00 & 18:00-21:00.

Τις μέρες που πραγματοποιούνται συναυλίες η έκθεση θα κλείνει στις 21:00.